შოთა ნიშნიანიძე - ჩქარი მატარებელი

ბოგირ-ბოგირ, 

ბოგა-ბოგა,

ბოგა-ბოგა,

ბოგირ-ბოგირ,

გზები მიდის ოკრობოკრო,

გოგო მიდის, აგდი-გოგდი,

აბა, დელი, დელია,

გოგო მიდის ბოგაზე, 

ჩემი საყვარელია,

ხალი თუ აქვს ლოყაზე.

ეზო-ეზო, კარიკარ,

ღობე-ღობე, სარი-სარ,

ეკონება

ბოლი ბოლს,

გეგონება:

თოვლი თოვს.

მისდევს ჭერმებს ტყემლები,

მისდევს ფერმებს ტყეები,

ისე მჭერმეტყველებით,

ისე ფერმეტყველებით,

რომ სარკმელში მოძვრება

მთელი ეს საოცრება,

ეს ხილული ოცნება,

ცის და მიწის მოსწრება :

გზები - ძოწეულები,

გზები - განა შუკები,

გზები, ბროწეულების

გზნებით განაშუქები,

სიმინდების ფოჩები, 

ჭები, 

ოწინარები,

მზეზე ძველი კოშკების

ბჭენი მოცინარენი .. 

მიაქვს-მოაქვს წერილები, 

სიხარულის ბარათები,

ბარათები შეპირების,

იმედების გამართლების.

ჭალა-ჭალა, შარა-შარა,

შარა-შარა, ჩალა-ცალა, 

ჩქარა-ჩქარა, ჩქარა-ჩქარა,

ჩქარა-ჩქარა, ჩქარა-ჩქარა,

გრაგანებენ ვაგონები,

გრაგანებენ გაკვირვებით - 

სად გარბიან ჩაკონებით

ბოგირები,

ბაგირები ? 

შემოსილა 

ხე ჭრელჭრულით, 

შემოსულა 

ხეჭეჭური!

ეზო-ეზო ურმებია

და ჭურები მეჭეჭური.

და მისდევენ ზვრები ზვრებს,

შუკა - შუკას, 

გზები - გზებს,

კიდეები, 

კორდები, 

ხიდები და

ბონდები, - 

ბევრჯერ გამახსენდებით,

ბევრჯერ მომაგონდებით!

მიქრის მატარებელი

ჩქარი მატარებელი

ჩქარი მატარებელი

ჩქარი მატარებელი...