პაოლო იაშვილი - უვერტიურა

 ისე მოვედი, რომ არავინ არ მომელოდა,

 მივეცი კოცნა მებაღეს და... გაიღო კარი,

 მარტო ვიყავი!.. ჩემს გარშემო ლურჯად ბნელოდა,

 მაგრამ შემომხსნა ქმრის ხელებმა ტანზე ქამარი!...

 გავყვეთ სიმღერებს! ჩემი ვნება ალდართულია,

 და ის მახარებს, მამაისებს ბაღში შემოსულს,

 რომ ჩემი კოცნა, სიყვარული, ხმაც ქართულია,

 ყოველთვის ციურს ჯერ უცნობი სიგიჟე რომ მსურს.

 ჩემი ცხოვრება ისეთია, როგორც ოცნება,

 ჩემი წუხილი, სიხარულიც ტრფობის ბრალია,

 ჩემს სხეულს მეფობს ხან სინაზე, ხან საოცრება,

 დედოფლობს გული! ის ყოველთვის მომღერალია.