ალექსანდრე ჭავჭავაძე - როს არშიყი

 როს არშიყი საყვარლისა ხილვას ეშურებოდეს, 

 რაკი ნახოს მეყვსეულად გრძნობით ეუბნებოდეს: 

 მიყვარხარ!

 არა ვგონებ ორთაშუა მოხდეს იქაც ღალატი, 

 ოდეს სული გულსა ტრფობით ეუბნებოდეს: 

 მიყვარხარ!

 რაყიფნი განფიცულან, ვცან მათნი განზრახვანი. 

 გვედრებ, არ დაიჯერო მათნი ცუდნი თქმანი: 

 მიყვარხარ!

 ვიცი, ჩემო სიცოცხლევ, მრავალნი შემოგტრფიან. 

 მაგრამ ჩემებრ ეშხითა ვერ გეტყვიან: 

 მიყვარხარ!

 როცა მოვკვდე შენთვისა, მომიგონე სულითა 

 ჩემსა შემდეგ გვედრებ, არვის უთხრა გულითა: 

 მიყვარხარ!

 თუ დრო შეგხვდეს ფიქრისა და მკვდარი მომიგონო, 

 მოდი ნახე საფლავი, რომ იქაც გაიგონო:

 მიყვარხარ!