შენთან ვარ - განა შენი ვარ, რადა მჩემულობ, ლომო, მე შენთან რა დამრჩენი ვარ - ძაანაც მოინდომო.
მე სადაც მინდა, იქა ვარ - შენ იქნებ მკლავსაც მხვევდე, მე კი, ლაღი და თავნება, ცხრა მთის გადაღმა ვფრენდე.
მე ჩემი გამკვირვებია: ალბათ, გიჟი ვარ, თორემ, ჭკვათმყოფი ვინ გაექცევა მაგ შენს უნაზეს ტორებს?!
სულ ჩემთვის გაგნათებია შუბლი მკაცრი და ფართო, ყოველთვის როდი მიყვარხარ - ხშირად მიყვარხარ მარტო.
ოღონდ, როდესაც მიყვარხარ, რა სათქმელია ცხრა მთა - სხვა პლანეტიდან მოგივალ უუსწრაფესად წამთა.
სულერთი არი მანძილი, უდროოცა და დროცა - მაშინვე შენთან გავჩნდები, მომესურვები როცა.
სულმთლად აბუჩად ავიგდებ მოუცლელობას, მოცლას, მოვალ და მოვისურვილებ მაგ შენს გამშოლტველ კოცნას! |