ანა კალანდაძე - აღარავინ აღარ მიყვარს

და... როდესაც მზეს შევხედე გვირგვინოსანს,

ჩემო კარგო, ქვეყანაზე გავჩნდი ოდეს,

- ბედი ჰქონდეს! - თქვა შავთვალა ანგელოსმა,

- ბედი ჰქონდეს? ხა, ხა, ხა, ხა... არასოდეს! -

თქვა სატანამ, ზღვას ფოლადის ხმალი დაჰკრა,

ზღვამ წამიღო, უდაბნოში გამომრიყა... 

სულში, გულში გრძნობა გაქრა, გრძნობა გაქრა,

ქვეყანაზე აღარავინ აღარ მიყვარს...

ჰო, როდესაც მზეს შევხედე გვირგვინოსანს,

იცი, თურმე ქვეყანაზე გავჩნდი ოდეს,

- ბედნიერი იყოს, - უთქვამს ანგელოსსა,

სატანამ თქვა:

- ხა, ხა, ხა, ხა... არასოდეს!