შექსპირი - 88-ე სონეტი

როდესაც შენი სიყვარული ისე ჩაცხრება,

რომ შეიძულებ, რაც გიყვარდა ჩემში ამდენხანს,

მეც მოგემხრობი ჩემივ თავის დასამარცხებლად

და არ გავამხელ, რაც იკადრე ფიცის გამტეხმა.

არავინ უწყის ჩემზე უკეთ ჩემი ცოდვები

და თუ საქვეყნოდ ვაღიარე, რასაც ვმალავდი,

მიტოვებული აღარავის შევეცოდები

და შენც ღირსებად ჩაგეთვლება ჩემი ღალატი.

შენი მოგება როდი ნიშნავს ჩემთვის წაგებას,

მე ხომ დღედაღამ შენს სახელზე ვლოცულობ სანთლით

და თუ დიდებას მოგანიჭებს ჩემი ძაგება,

მე შენს დიდებას ჩემს საკუთარ დიდებად ჩავთვლი.

ჩვენი ტრფიალი საუკუნოდ კვლავ მეწამება

და ნეტარებას მომანიჭებს შენთვის წამება.

When thou shalt be disposed to set me light,

And place my merit in the eye of scorn,

Upon thy side against myself I'll fight,

And prove thee virtuous, though thou art forsworn.

With mine own weakness being best acquainted,

Upon thy part I can set down a story

Of faults conceal'd, wherein I am attainted,

That thou in losing me shalt win much glory:

And I by this will be a gainer too;

For bending all my loving thoughts on thee,

The injuries that to myself I do,

Doing thee vantage, double-vantage me.

Such is my love, to thee I so belong,

That for thy right myself will bear all wrong.