მას შემდეგ, რაც აქროლდება ალკოჰოლი, წყალი და სხვა აქროლადი ნივთიერებები, რჩება სახაროზა, ინვერტული შაქარი, ვაშლმჟავა, გლიცერინი და ა.შ. თუ ღვინოში რჩება ამ ნაშთის დიდი რაოდენობა, მას ექსტრაქტულს უწოდებენ.

სტანდარტების კომიტეტი გვაძლევს ყველაზე დაბალ საზღვარს ექსტრაქტის შესაძლებელი შემცველობისა 12 გ 1 ლ ღვინოზე. წითელი ღვინოები უფრო მეტად ექსტრაქტულია, ვიდრე თეთრი ღვინოები. აგრეთვე სამხრეთული, გვიან აღებული ყურძნის ღვინოები, მშრალი ყურძნის ღვინოები – უფრო მდიდარია ექსტრაქტით.