ზღვის და მთების მომღერალო, რომ სწურავდი ცრემლს, ხან ბალღამს, დღეს დამშვენდი ხალხის გულზე, ვარდი შენ ხარ, ოქროს ტალღაც!
შენი ჟღერა, შენი ხმაცა, ფანდურის ძმავ, ხმადამტკბარო აფხაზურო აფხიარცა! ერთ არწივის ორი ფრთა ხართ, ერთი დიდი გულისთქმაცა!
და ძმობილი ძმობილს ეძებს, მეგობარო ძველისძველო, გული თაფლით შემიწებე!
დიდი, დიდი თოვლი იდო, ცამ რაც ნამი ჩამოყარა, წინაპართა ცრემლი იყო!
ყანა დაღმა დაგვიფარცხა, ჩვენს აკვანში ვარდი ჰყვავის, მზეში სცურავს ჩვენი ფაცხა.
ფანდურო და აფხიარცა! ერთ არწივის ორი ფრთა ხართ, ერთი დიდი გულთისთქმაცა! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გიორგი ლეონიძის პოეზია |