არ მიწერია სონეტები, ტრიოლეტები, ჭიუხებიდან მე მონბლანებს არ ვებღოტები, ქართული ლექსის კალაპოტშიც კარგად ვეტევი და სიმღერისთვის არ მჭირდება უცხო ნოტები.
გულიდან სიტყვის ამოფრქვევას ყურს თუ მოკრავდით, იგრძნობდით, ჩვენში თვით მწყემსიც კი, ლექსით გართული, პოეტია და არის სულით არისტოკრატი.
თუნდ დამაბრალოთ ამბიცია და ირონია, მე ვთვლი, რომ მთქმელი "ვეხვისა და მოყმის ბალადის" ბრძენია, თანაც - გოეთე და ბაირონია!
რომელსაც უყვარს სამშობლოზე ენის ტარტალი, ჩვენს ხალხურ ლექსებს თავზე ადგას უფლის ნათელი, ვამბობ და ვიცი, რომ ეს სიტყვა არის მართალი!
ლი-ბოებსა თუ ხაიამებს, რილკეს, ელიოტს, მათი წიგნები თარგმანებად ავამთაგორეთ, მაგრამ ეს განა იმას ნიშნავს, რომ შეველიოთ:
აკაკისა თუ გალაკტიონს, ან დიდ ილიას, მე მათი სიბრძნის ტალანებში სრულიად მარტოს ფეხაკრეფით და მოწიწებით წლობით მივლია.
რამდენი ენაც იცი, ხარო იმდენი კაცი, მაგრამ ინგლისურს რომ "პარუსკობთ" და იცვლით "ადრესს", ქართულს რატომღა ეფშლიკებით ისე, ვით ვაცი?!
პირდაპირ გეტყვით, არ დაგიწყებთ იგავ-არაკებს: "ილაპარაკეთ, მე თქვენა გთხოვთ ოღონდ ქართულად, ოღონდ ქართულად ილაპარაკეთ!" |
ლექსები დედა ენაზე • • • • • • ვახუშტი კოტეტიშვილის პოეზია |