ახალწლის ღამეს, ო, სულო ჩემო, რა უნდა გითხრა, მართლა არ ვიცი... ვერ გხედავ, მაგრამ შენს არსებობას, როგორც სასწაულს, ისე განვიცდი...
ცა და მიწაა შენი საუფლო, შენ სანთელი ხარ, არ ჩამიქრები... არც მე ჩავქრები, ვიდრე ვსაუბრობთ...
არავინ იცის, სივრცეს გაარღვევს... სუსტი ფიფქი ვარ, შენს ხელისგულზე მალე დავდნები... კარი გააღე!
თოვლის ფანტელებს ვაქცევ იებად... ახალწლის ღამეს ყველა ოცნება უკლებლივ ყველას ეპატიება...
დავრჩი, არა ვარ რადგან ნამდვილი, ვერ მოვარიგე სული სხეულთან - არა ყოფილა ასე ადვილი...
დავკარგე, რადგან აღარ მჭირდება... თოვლი მოვიდა... ცასა და მიწას შორის მანძილი ისევ მცირდება...
სულში... ფერს იცვლის ჩვენი სამყარო... შენ ჩემი გზა ხარ, მე - შენი მეკვლე... და აღარ ვიცი, საით გავკვალო... |