გაზაფხულს ია ამოდის, სთველში ირემი ჰყვირისო, - ეს ჩემი გული ტიალი ისევ და ისევ სტირისო.
ბუ გულსაკლავად ჰკიოდეს; ნეტავ, თუ კიდევ სხვასაცა ჩემებრივ გული სტკიოდეს?!
ზღვანიც-კი დაშრებიანო; მაშ ჩემის გულის დამჭრელნი რატომ არ გასწყდებიანო?! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ვაჟა-ფშაველას პოეზია/პროზა |