ფეხმძიმობა
პირდაპირ ნათქვამს ხშირად დაერთვის ნაწილაკები: -მ ე თ ქ ი, -თ ქ ო და -ო.
–მ ე თ ქ ი აღნიშნავს პირველი პირის ნათქვამის განმეორებას.
- ტ ყ უ ი ლ ი ა! ტ ყ უ ი ლ ი ა-მ ე თ ქ ი! (ჯავახ.).
- რა გ ა ყ ვ ი რ ე ბ ს? - ჰკითხა და სიჩუმის შემდეგ გაიმეორა: - რა გ ა ყ ვ ი რ ე ბ ს-მ ე თ ქ ი? (ჯავახ.).
-თ ქ ო დაერთვის პირველი პირის დანაბარებ სიტყვას, რომელიც მეორე პირმა მესამე პირს უნდა გადასცეს.
წადი, დიდედა ქეთევანს მოახსენე, ფიქრიას სტუმარი მ ო ჰ ყ ა ვ ს-თ ქ ო. (გ. შატბ.).
- წადი და მამას უთხარი, გ ე ლ ო დ ე ბ ი თ-თ ქ ო.
-ო დაერთვის მესამე პირის ნათქვამს. იგი ჩვეულებრივია ანდაზებში.
- უჰ, რა ვნახეთ, რა ვ ნ ა ხ ე თ ო! წარმოთქვეს ყვავილებმა. (ვაჟა.).
- თედო, სიკო გეძახის, გოდორი ა მ ი წ ი ე ო. (ლორთქ.).
კარგი შვილი დედის გულის ვ ა რ დ ი ა ო. (ანდ.).
კარგი ცხენი მათრახს არ დ ა ი კ რ ა ვ ს ო. (ანდ.).
-ო სიტყვასთან ერთად იწერება, -მ ე თ ქ ი და -თ ქ ო კი დეფისით გამოიყოფა.
სავარჯიშო1. წაიკითხეთ მაგალითები. გამოარკვიეთ, როგორ ნათქვამს დაერთვის -მ ე თ ქ ი, -თ ქ ო და -ო ნაწილაკები.
1. ამ ერთმა შაშვმა როგორ შ ე მ ა შ ი ნ ა-მ ე თ ქ ი, ვჯავრობდი. (ვაჟა).
2. როგორც გითხარი, ისე მ ო ი ქ ე ც ი-თ ქ ო. (ჭავ.).
3. მჩხავანა კატა თაგვს ვერ დ ა ი ჭ ე რ ს ო. (ანდ.).
4. გეუბნები, შვილო, ჩვენი ხელობა ეგ ა რ ი ს-მ ე თ ქ ი. (ჭავ.).
5. წადი და ახლავე აქ მოიყვანე, ფულს გ ა ჩ უ ქ ე ბ ე ნ-თ ქ ო. (ჭავ.)
6. ალერსით უთხრა პეპელას: თავს რითი ირჩენ შენაო. (წერ.).
