ორი ისარი თუ ორი ტყვია, შიგ გულში მომხვდა ისეც ნაღვლიანს, ერთს სიყვარულის ისარი ჰქვია, ერთს სიყვარულის შიშს ეძახიან...
არ გიშორებდა თოფის ნიშნიდან, ძალას მართმევდა მეორის სევდა, ფეხის გადმოდგმას შენსკენ მიშლიდა.
შენ არ იცოდი ეს საოცრება, შენ არ გესმოდა ჩემი მცირედიც, უმარტივესი ჩემი ოცნებაც.
გაჩირაღდნებულს სვეტიცხოვლებად... შენთვის აუხსნელ ქარაგმად დარჩა ჩემი ლექსი და ჩემი ცხოვრება... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გრიგოლ აბაშიძის პოეზია |