მე ვინა მთქვა სიტყვის მთქმელად, ვინ დამარქვა ლექსის მთქმელი? რა ხანია ვეჭიდები, ვერ ავხადე გულს სარქველი...
ვემუდარე, ვეანდაზე, ჩავძახოდი - მიბრუნებდა სიყვარულის მეათასედს.
ალბათ, ჟანგი მოსდებია, შიგ ღვინოა ძველისძველი თუ ბაჯაღლოს ზოდებია?!
იქნებ ღირდეს დამათრობლად, ამოხაპვა ვერ შევძელი, ჰა, სიბერემ დამათოვა!
ან სარქველი რამ ჩაკირა, უნახავად ვინ გამიგებს, ვინ დამიგეს ჭაშნაგირად?!
გულმა თუ არ მითავდება, მიიწურა შარა გრძელი, სიყვარულიც მითავდება...
ეგ იმედი ამოაქრე, გულს სარქველი ვერ ავხადე, საფლავს როგორ ამოანგრევ?! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გიორგი შატბერაშვილის პოეზია |