ვწყევლი იმ ხანჯლებს - გრძელსა და მოკლეს, - იულიუსი რომლითაც მოკლეს.
შეთქმულთა კბილებს, - ღმერთი შენდობას არ აძლევს კილერს.
ვრწმუნდები უფრო, - კაცი მაღალი არ რჩება უმტროდ...
იტყვიან "უტუს"... ნუთუ კვლავ სისხლი გწყურია ბრუტუს?! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ომარ შამათავას პოეზია |