ვახტანგ ჯავახაძე - სახლი - თვითონ არ შენდება

სახლი - თვითონ არ შენდება, სახლი - თვითონ ინგრევა,

კახურად რომ მოუქცევენ, ახლა ზუსტად ინგრე ვარ:

ვინგრევი და კედლებივით მიმძიმდება სხეული -

ჩემი ჩამონგრეული და ჩემი გადანგრეული.

მინანქარი მებზარება, როგორც ნამინანქრევი,

და ერთმანეთს ვემსგავსებით მე და ჩემი ნანგრევი.

როგორც ნელა ამიშენდა, ისე სწრაფად მენგრევა,

აქაც ვარ და იქაც ვარ და ახლა უკვე ეგრე ვარ:

ვერა, ვერ წავიმღერე და ვერა, ვერ წავიხემსე -

ეჭვების და ეკლების და ეგეთების რიყეზე.