ფეხმძიმობა
იმ დროს აშოტ კურაპალატის კარზე ერთი წარჩინებული კაცი იყო. მას სახელად გაბრიელ დაფანჩული ერქვა. ეს აზნაური ყოველმხრივ სრულყოფილი ადამიანი იყო - მდიდარი, ბრძენი, ტანადი, ყველა საქმეში წარმატებული, მას რწმენის ერთგულებას უქებდნენ.
მას ეკუთვნოდა რამდენიმე სოფელი ნეტარი გრიგოლის სავანის მახლობლად. როდესაც გრიგოლმა თავისი მოწაფეების მატერიალური სიდუხჭირე იხილა, ღვთის ნებით მივიდა გაბრიელ დაფანჩულის სახლში.
როდესაც გაბრიელმა გრიგოლის მოსვლა შეიტყო, წინ მიეგება მას და თაყვანი სცა. წმინდანმა ჯვარი გადასახა ყოველივეს და დაჯდა. მაშინ გაბრიელმა უთხრა წმინდა გრიგოლს:
- ღირსო მამაო, ჩვენთან ამქვეყნიური სიმდიდრეა, თქვენთან კი სულიერი სიმდიდრე. ეს ორივე შევუზავოთ ერთმანეთს. თქვენ ამ ცხოვრებაში და სიკვდილის შემდეგაც მონაწილე გაგვხადეთ თქვენი წმინდა ლოცვებისა და ჩვენი ძვლები თქვენს წმინდა ძვლებთან დასვენების ღირსი გახადეთ.
მამაკაცთა სამარხად ხანძთა დამიწესებია, ქალების სამარხი იყოს, ახლა რომ შენდება ის მონასტერი.
ხოლო ნეტარმა გრიგოლმა გულმოდგინედ მოიძია და მონახა ადგილი გუნათლეს მახლობლად, ჯვარი გადასახა იქაურობას და ააშენა დედათა მონასტერი, რომელსაც ახლა გუნათლის ვანი ჰქვია.
სასკოლო ლიტერატურა ...  ... გრიგოლ ხანძთელი / შინაარსი |
