ქუჩაში ვნახე დახეული დედის წერილი, ავიღე კრძალვით, საოცარი ვიგრძენი სევდა... სულ ორიოდე სიტყვა იყო გადარჩენილი "არ გაცივდეო!.." - შვილს წერდა დედა. მასში უძილო ღამეები და ღრმა ფიქრია... ოხ, მე არ ძალმიძს არ ვიტირო და არ ვიდარდო, რომ დედის ლოცვა ნაკუწ-ნაკუწ ქუჩაში ყრია. შენ, ვინც დადიხარ დედისაგან დალოცვილ გზაზე, გახსოვდეს მუდამ დედის გული არის მარადი, და მასზე ტკბილი არავინ გყავს ამ ქვეყანაზე. და ვიდრე თვალში ჩაგდგომია სიკვდილის ბინდი, გემუდარები, გაუფრთხილდი დედის წერილებს, გემუდარები დედის სათუთ გულს გაუფრთხილდი. |