არხევს ქარი მწვანე აპრილს ია-იით სავსე კალთას, კორდებს აყრის, ბორცვებს აყრის, ბილიკ-ბილიკ, ხევ-ხევ ფანტავს. დანარნარებს, დაირხევა, ტაოსთან თუ ტაშისკართან, ჰკრეს კამარა ხარჯიხვებმა და მზე რქებში გაეხლართათ! გაზაფხული გაუხარდათ ხარირმებსაც, მთასა მყვირალთ, ეს ვაზი კი, ამ ჭიშკართან, ნეტავი რამ აატირა? |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მზია ჩხეტიანის პოეზია |