გრიგოლ ორბელიანი - სადღეგრძელო (მე-2 ფრაგმენტი)

ცისკარმან აღმოსავლეთი ვარდისა ფერად შეჰღება,

ცას სიხარული მოჰფინა და ქვეყანასა მშვენება!

აენთნენ ცეცხლის ალებრივ შორს გაბნეულნი ღრუბელნი;

ცა მშვენიერობს, ნათლდება... მასა შევნატრით მხილველნი!

ილევა ბინდი ღამისა, ცაში ვარსკვლავნი ჰქრებიან!

ათასის ხმებით ფრინველნი განთიადს მიეგებიან!

მოჰქრის დილისა ნიავიც გულისა მაგრილებელი;

ფშვინვა დაიწყეს ყვავილთა და ბაღში ფოთოლთ შრიალი!

ოჰ, რა ლამაზად იღვიძებს ბუნება მიძინებული!

დაჩუმდით... ყური მიუგდეთ... არ გესმით, ჰგალობს ბულბული?