მთვარე ხორცით გაივსო. მოსწყდა უნაზეს მუცელს, აბრეშუმის საბუდარს მთვარე ხორცით გაივსო. ხსნიან რუმბებს მარნებში, ყოჩი დაკლეს მყვირალი მოზვერი საგაისო. მღერის ვაჟთა კრებული ყივჩაღურად თამაშობს გოგო ჩამკვრივებული… გამოსული ლორივით მთვარე ხორცით გაივსო. იორის ნაპირებზე ისევ ისმის „აჲსე“. დუმით გადაზელილს ვეძებ შენს ძუძუებს მაწოვე! შევხვრიტო დვრიტა და შრატი რომ გავძღე უცებ. მე წყურვილი გამინახევროს მოხსენი ჯიქანი შენი ნამთვარევი ვაფეთებ თვალებს მე აფთარივით. მთვარე ტყირპით იბერება. |
ლექსები კახეთზე • • • • • • გიორგი ლეონიძის პოეზია |