მორის ფოცხიშვილი - ჩუმად

მზე ამოვიდა ჩუმად, 

ჩუმად ჩავიდა მზე,

ჩუმად, ჩუმად და ჩუმად

თოვლი აცვივა გზებს...

ფიქრი თევზივით ცურავს,

სიჩუმე ნაპირს ხრავს,

ქარი არის და სულაც,

სულაც არ იღებს ხმას.

ნაკადულები სდუმან...

და შორს, ძალიან შორს,

ჩუმად, ჩუმად და ჩუმად

ვიღაც გვირგვინებს ქსოვს.

დღე იკარგება წყნარად, -

დუმს, ყველაფერი დუმს

და გული ყვირის, მაგრამ

ვინ რას გაუგებს გულს?!