შექსპირი - 136-ე სონეტი

ჩემს სიახლოვეს სული შენი თუკი გიკრძალავს,

უთხარ უგუნურს, რომ „სურვილად“ მიცნობს ქვეყანა,

ისიც უთხარი, რომ სურვილი ჰქვია იმ ძალას,

ეს ჩემი გული შენს სანატრელ გულს რომ შეჰყარა.

მეც „სურვილი“ ვარ, სხვა სურვილებს მინდა ვემგვანო, -

ერთი კუნჭული მეც დამითმე შენს სასახლეში,

გამიხსენ შენი სურვილეთი უკიდეგანო, -

რომ ვერც ძველებში გამარჩიონ და ვერც ახლებში.

სხვათა ფერხულში მეც უჩინრად მინდა ვიარო,

მსურს, შემივრდომო და დაღუპვას გადამარჩინო,

არარა მერქვას, ოღონდ შენად მეც მაღიარო,

გავუჩინარდე, ოღონდ შენთვის დავრჩე საჩინო.

და შემიყვარებ მაშინ გრძნობით შეულახველით,

რადგან, ძვირფასო, „სურვილს“ ნიშნავს ჩემი სახელიც.

If thy soul cheque thee that I come so near,

Swear to thy blind soul that I was thy 'Will,'

And will, thy soul knows, is admitted there;

Thus far for love my love-suit, sweet, fulfil.

'Will' will fulfil the treasure of thy love,

Ay, fill it full with wills, and my will one.

In things of great receipt with ease we prove

Among a number one is reckon'd none:

Then in the number let me pass untold,

Though in thy stores' account I one must be;

For nothing hold me, so it please thee hold

That nothing me, a something sweet to thee:

Make but my name thy love, and love that still,

And then thou lovest me, for my name is 'Will.'