ფეხმძიმობა
იყო ერთი ობოლი მარტვილი. როცა გაიზარდა, დედას ჰკითხა:
- დედა, ყველა კაცს მამა ჰყავს, მე რად არა მყავს?
დედამ უპასუხა:
- შვილო, შენც გყავდა, მაგრამ წყალმა დაახრჩო.
შვილმა უთხრა:
- წყალზე ხიდი არ იდო, მასზე რომ გასულიყო?
დედამ უთხრა:
- იდო, მაგრამ შორს იყო.
შვილმა უთხრა:
- ისე შორს იყო, რომ იქამდე ვერ მივიდოდა, ან შორიდან ვერ მოუვლიდა?
დედას გაეცინა და უთხრა:
- ამდენი რომ ეფიქრა, არც კი დაიხრჩობოდაო.
სულხან-საბა ორბელიანი - იგავ-არაკები - ადაპტირებული ტექსტი
