ფეხმძიმობა
ჩემი გამწვრთნელი, დიდი ექიმი და ყველა ავადმყოფობის მკურნალი იყო. ერთხელ თავადაც ძლიერ დასნეულდა. მის სანახავად მრავალი მკურნალი მოდიოდა. ექიმს, რომელიც სამკურნალოდ შევიდოდა, სნეული ერთ თითს აუშვერდა. ექიმები ვერაფერს ხვდებოდნენ და ისიც მკურნალობის ნებას აღარ რთავდა.
გავიდა მრავალი დღე. ეს ამბავი ყველგან გაიგეს.
ერთხელ ერთი ექიმი მოვიდა და ავადმყოფი ნახა. სნეულმა რომ ერთი თითი აიშვირა, მოსულმა ორი თითი აჩვენა. ეამა სნეულს, მოიხმო და მაჯა აჩვენა.
ექიმმა უწამლა და მოარჩინა.
მე ვკითხე:
- სხვას რად არ ამკურნალებინე-მეთქი?
მან მითხრა:
- ყველა გამოვცადე და სიბრძნე არც ერთს არა ჰქონდა; ექიმი, რომელსაც სიბრძნე არა აქვს, შხამის და სამსალას მშობელია.
ვკითხე:
- თითის ჩვენება რა იყო-მეთქი?
მან მიპასუხა:
- მე ერთი თითის ჩვენებით იმას ვანიშნებდი, რომ თუ ასი კაცი არ გაგიტყავებია, ნამდვილი ექიმი არა ხარ-მეთქი. სხვებმა ვერაფერი გაიგეს და მან ორი თითით მიჩვენა, ორასი გამიტყავებიაო. ამის გაგება მეამა და იმიტომ მოვრჩიო.
თუ სნეულის გულს დიდად ეამება, იგი აუცილებლად მორჩება
სულხან-საბა ორბელიანი - იგავ-არაკები - ადაპტირებული ტექსტი
