ფეხმძიმობა
წმინდა ხელმწიფე აშოტ კურაპალატმა მრავალი ქვეყანა დაიპყრო და ააშენა ციხესიმაგრე არტანუჯი დედოფლის სადგომად და მასთან ერთად ბედნიერად ცხოვრობდა მრავალი წლის მანძილზე.
მაგრამ აცდუნა ეშმაკმა ხელმწიფე და მოიყვანა მან არტანუჯის ციხეში მეძავი. როდესაც შეიტყო გრიგოლმა ეს სულის გამხრწნელი ამბავი, მეტად შეწუხდა და პირისპირ ამხილა ხელმწიფე, ხოლო კურაპალატმა აღუთქვა გრიგოლს, რომ ცოდვას დააგდებდა და დედაკაცს გააგზავნიდა იქ, საიდანაც მოიყვანა.
ვერ შეასრულა დანაპირები ხელმწიფემ, რადგან გულისთქმას დაემონა, ხოლო ნეტარმა გრიგოლმა მარჯვე დრო შეარჩია, როდესაც კურაპალატი არტანუჯიდან შორს იყო, ერთ დღესაც შატბერდიდან წავიდა და შებინდებისას მივიდა ციხესთან.
მან კაცი გაუგზავნა დედაკაცს საჭმლის სათხოვნელად და იქ გაჩერების მიზეზი შეუთვალა. გაიხარა დედაკაცმა და მრავალგვარი საკვები გასცა წმინდანისთვის და მისი მოწაფეებისთვის.
როდესაც გათენდა, კვლავ გაუგზავნა კაცი, რათა ქალი გრიგოლის სანახავად მოსულიყო. მაშინ კიდევ უფრო გახარებული ქალი ორ მხევალთან ეთად გრიგოლს ეახლა, რათა ღირსი გამხდარიყო მისგან პირჯვრის გადასახვისა.
გრიგოლმა არ გადასახა ჯვარი, არამედ მოშორებით დაჯდომა უბრძანა. მოძღვრის თვალით ნიშნებისთანავე მისი მოწაფეებიც განზე გადგნენ, ასევე მოიქცნენ მსახური ქალები, რადგან ყველას მოჰფენოდა წმინდანის შიში, მაშინ უთხრა მათ ნეტარმა გრიგოლმა:
- ჰოი, საცოდავო, რატომ ჩამდგარხარ ცოლ-ქმარს შორის, შენი სულის საუკუნოდ დასაღუპად. ამაო მიზეზის გამო დიდი ხელმწიფის მაცდუნებლად ქცეულხარ?1
ხოლო ქალმა ტირილით მიუგო:
- წმინდაო ღმრთისაო, მე ჩემს თავს არ ვეკუთვნი, რადგან კურაპალატს გაგიჟებით ვუყვარვარ და ახლა აღარ ვიცი, რა ვქნა, რადგან შენმა ნათქვამმა მეტად შემაშინა.
ხოლო გრიგოლმა უთხრა:
- შვილო, სრულიად დაემორჩილე ჩემს სიტყვებს და მე გიშუამდგომლებ ქრისტესთან, რათა მან თავად შეგინდოს ცოდვები.
ხოლო ქალმა თქვა:
- წმინდა მამაო, შენს ხელთ ვარ, როგორც უმჯობესია ჩემი სულისთვის, ისე იზრუნე.
მაშინღა დასწერა გრიგოლმა ქალს ჯვარი და და დალოცა და მისცა საკუთარი ფეხსაცმლის ზონარი, რათა წელზე შემოერტყა. ქალმა შემოირტყა სარტყელი. ხოლო გრიგოლმა იგი მერეს მონასტერში დედა ფებრონიას ჩააბარა, რადგან თავიდანვე მის მიყვანას დედა ფებრონიასთან ფიქრობდა.
სასკოლო ლიტერატურა ...  ... გრიგოლ ხანძთელი / შინაარსი |
