ხეები თოვლით დაფენილია, ფერდობებს ფენენ თოვლის კრავები, ზამთრის საღამოს მკრთალი ჩრდილია ტფილისის სახლის სახურავები.
არა თეთრები, არამედ თალხი. გადაბურულა ტროტუარები და მიმავალი ქუჩაზე ხალხი.
როცა მოწყენილ გზაზე გავედი, მე დავინახე სახლებზე ბოლი, და სულ არ სჩანდა მამა-დავითი.
ჩვენ, რა თქმა უნდა, არ ვართ რუსები, მაგრამ კვლავ გაჩნდა მათი მინდორი, მათი თოვლები და ბურუსები. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |