ოთარ ჭილაძე - დნებოდა თოვლი სურდა თუ არა...

დნებოდა თოვლი სურდა თუ არა,

მაინც დნებოდა და მღვრიე წვეთი,

ფიცის ერთგული მეომრის დარად,

კვდებოდა მკვდარი წვეთების გვერდით.

აუწერელი სევდით და ტანჯვით

და სინანულით დნებოდა თოვლი

და ნაცრისფერი კვადრატი ფანჯრის

ცის გამოჩენას ელოდა თრთოლვით.