ფეხმძიმობა
|
ბატონიშვილს გული უწუხს მარტო ვეღარ სძლებს! უგვირგვინოდ ბაღში დადის, რჩეულს სევდა სძლევს. იგავ-არაკებს... თავს ყორანი დასტრალებთ, შავი შავად ჰყეფს! მარტო ვეღარ სძლებს! ავად არის დედოფალი, ფერმიხდილი წევს. ჩუმად ცრემლი სჩქეფს! ბატონიშვილს გული უწუხს, მარტო ვეღარ სძლებს! ტირილი აქვთ რძლებს! გლოვის ზარი ჩამორეკეს, თალხს აცმევენ ღერბს. გულხელს დაიკრეფს... ყორანი კვლავ დაყიალებს და ყარყუმი ჰყეფს! |
