უსხეულო ჩრდილი სულის ტბაში ბანაობს. არ მასვენებს დღე-ღამე, მოძრაობს და ქანაობს. იგი ჩუმი სევდაა და მუდმივი ძიება. გრძნობას თვითვე შემიცვლის და საჯავრელს მაყვარებს. მე და იგი, კიდევ სხვა, ერთარსი და სამება. დამწვარ თვალებს ეხატვის ახალი გზა, სავალი. არ მასვენებს დღე-ღამე, მოძრაობს და ქანაობს. |