ყვავილებით შუბლს შეგიმკობ, მკერდს ჩაგიბნევ თაიგულსა ტანს მოგახვევ ტურფა ეთერს, მზის სხივებით მოქარგულსა...
ვარსკვლავთ წყებას, განამწკვრივებს, პირფარეშად არ მოგაკლებ ბადრის მთვარის გრძნეულ სხივებს...
განთიადსა გამსახურებ, ნექტარს გასმევ, უკვდავების წყაროს თმაზე მოგაპკურებ...
აგიმღერებ - შენივ შვილი, ოღონდ დედი, გაიღვიძე, ნუ ხარ მონა, კმარა ძილი!.. |