ფიქრითა ვცხოვრობ ოცნების მხარეს, ვესაუბრები ნარნარა მთვარეს, ვეჩურჩულები ვარსკვლავთა კრებას, სხივებს ვუმღერი - ქებათა-ქებას. ჭევლის ციმციმის ვსწავლობ ენასა; ციდან ყურს ვუგდებ ცხოვრების დენას, და შავ-ბნელ მიწას ვაბრალებ ზენას. ეს არის ჩემი ცრემლები ცხარი... და როცა ნისლი ებურვის ტყესა, ეს არის ჩემი ფიქრების კვნესა. ვესაუბრები ნარნარა მთვარეს, ვერა სთმობს გული ცხოვრებას მწარეს - ფიქრით თუმც ვცხოვრობ ოცნების მხარეს... |