ალექსანდრე ყაზბეგი - მიყვარს მთა

მიყვარს მთა ამაღლებული,

რასაც წყარონი სდიანო,

მოჩუხჩუხებენ, ედემსა

საგრილობელად ხდიანო.

იქავე მწვანე ველები

შორს და შორს გამოჩნდიანო

და მთაზედ თეთრი ზოლები

სურათს ედემად ხდიანო.

მიყვარს რო მათსა თავებზედ

გვირგვინად შუქნი კრთიანო,

და ნაზს მიჯნურად ბურუსნი

ყელს მკლავით შემოსჭდიანო.

მიყვარს მათ ზევით როდესაც

ვარსკვლავთა სხივნი კრთიანო,

ველ-ტყიან გორაკეები,

რაც კი ბილილებს ზრდიანო.

მიყვარს მთად ყვავილთ ალერსი,

რაც გულს ედემად შლიანო,

და სადაც სწრაფი ნიავი

დამრწევად იახლიანო.

სადაცა შეხურებულსა

შუბლს ოდნავ დაჰქროლიანო,

სადაც ელვასვით ნაწინწლებს

თოლები ისროლიანო,

სადაც ძლიერი ბუნება

გულს სწრაფად გვიხიბლიანო.