ბეღურები შეფარვიან რტოებს, ჭადრის ხეებს შერჩენიათ ფოთოლი, მე მივდივარ, მივდივარ და გტოვებ მივდივარ და რაღა ამდღეს მოთოვა! როგორც ნაძვი, ანდა როგორც ალერსი, შენ დაგტოვე ისე, როგორც ტოლი, როგორც თვალზე ცრემლი უნეტარესი. რტოდან თოვლი ირხევა და იცინის; თოვლისა და სიყვარულის დროა, ნისლია და მე მივდივარ ნისლივით. ჭადრის ხეებს შერჩენიათ ფოთოლი, მე მივდივარ, მივდივარ და გტოვებ მივდივარ და რაღა ამდღეს მოთოვა! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |