ლადო სეიდიშვილი - წარწერა ძველ ფოტოზე

სურათზე მოჩანს აწგარდასული

შენი ბავშვობის ჩვიდმეტი წელი...

ო, ეს მშვენება არსად წასულა,

დროს აღუბეჭდავს შემთხვევა ძველი.

მიმზერს სახება ანგელოსური

სიწმინდის, ხიბლის ჩვიდმეტი წელი...

თუმცა სიბერე კარზე მოსულა,

უცვლელად დარჩა მაინც ის ძველი.

დატყვევებული მე ვარ ასულით,

ვით ტყვეობაში დროს ჰყავდა მწველი,

სურათზე რომ ჩანს აწგარდასული,

დაუვიწყარი ჩვიდმეტი წელი.

ო, უნდა შევხსნა დროის ბორკილი,

რომ მონობიდან ვიხსნა ქალწული,

და ვით მეკობრეს

და გამტაცებელს წლები მომკივის,

ბებრის ცელივით პირგაბასრული.

ძველს ვუსახსოვრებ ახალ არმაღანს

ჩვიდმეტი წელი რომელსაც ჰქვია,

და ვიქორწინებ მხოლოდ ამაღამ,

თორემ ხვალ უკვე იქნება გვიან.