ნოდარ ჯალაღონია - პარალელური მოტივები

1

ვარდი შენს სუნთქვას ოხვრას აყოლებს

და საოცარი არის მსგავსება.

ჰგავს შენთან ყოფნა მზის სიახლოვეს

და გაზაფხულის ფერით ავსებას.

უკვე უშენოდ მიჭირს გაძლება,

მაგ სილამაზეს მე სად წავუვალ -

და მინდა დიდხანს, დიდხანს გაგრძელდეს

ჩემი თვალების დღესასწაული.

2

იყავ რამდენის იმედი, დარდი,

ოცნებებში რომ სიზმრად გიცდიდნენ.

დასეირნობდი რუსთველზე ვარდი

და ლარნაკივით გულებს გიწვდიდნენ.

უარყავ ყველა... ის ვარდიც გახმა

და შერჩი მარტო შენს სიმარტოვეს.

ასე მგონია, იმ ფრესკას გავხარ,

დანგრეულ კედლებს რომ შეატოვეს.