მთარგმნელი: ალექსანდრე ელერდაშვილი
საშველი არ ჩანს, ბედისწერა კვალში მდევს ავი... ტურფა თვალები მე მებრძვიან, ო, რა ხანია! ჩემი წამება მათთვის, მგონი, გასახარია, და ჩემთან ომში არ იციან, რა არის ზავი. რაიც თხუთმეტი წლის წინ ვნახე, - არ ახალია და რაც ყოველთვის საოცარი სანახავია, ერთხელ ნახვით რომ გავაღმერთე და უკვდავყავი. ჩემს ირგვლივ მარად ის თვალები მოჩანან ანდა ანარეკლია იმ თვალთა და ათინათია... მძაფრი სინათლე, ვით სიბრმავე, ყველგან ანთია და მომდევს მტრულად, რაც ოდესღაც მოყვარედ ჩანდა. |