ფეხმძიმობა
|
რად აირჩიე მუდმივ ბინად ძველი საყდარი, ამ ყვავილებში რომ დაგეგო მყუდრო კარავი? რა ჩურჩულია შენს გარშემო ბაგე დამტკბარი, მეგობარია, ნიავქარი, თუ სულ არავინ...
* * * * * * *
სიყვარული ქმნის ამგვარ ლანდებს და გული თბილი: ამოძერწავს ოქროს ფიალებს... ფიქრით მოსილი მთაწმინდიდან დასცქერი თბილისს და იქ, სადღაც შორს მეტეხს იქით მტკვარი შრიალებს. იმ შარიშურში გაიქროლებს ლურჯა ცხენები, ატმის ყვავილი და სანთლებში მერის ხელები; შენი წუხილი წამწამებზე ნამი ცრემლების, შენი თმებიდან ჩამოღვრილი წვიმის წვეთები.
* * * * * * *
შენს გარშემო ბაგე დამტკბარი მეგობარია, ნიავქარი, თუ სულ არავინ...
* * * * * * *
ტალღა-ტალღაზე ეხეთქება, ქანაობს გემი. გემბანზე დგება მგზავრი ქალი გაწეწილ თმებით... ზღვა კვლავ გრიალებს... და... დაღუპვას გადარჩა გემი. შენ მოგვიტანე სიხარული მერცხელბის ფრთებით.
* * * * * * *
უახლოვდები ხალხის ზღვაურს ხალხმა რომ გიხმო, ფრთხლად ადიხარ ტრიბუნაზე სიტყვის უფალი, პოეტის სიტყვას, მართალ სიტყვას რომ დაეუფლოს მოგჩერებია ათასობით მსმენელთა თვალი.
* * * * * * *
სიყვარული ქმნის ამგვარ ლანდებს და გული თბილი შენ ისევ ზიხარ შენს კარავთან დასცქერი თბილისს.
* * * * * * *
რა ჩურჩულია შენს გარშემო ბაგე დამტკბარი, მეგობარია, ნიავქარი, თუ სულ არავინ |
