ლიდია მეგრელიძე - შეუბრალებლად

ო, ეს თვალღია მოგონებები

შეუბრალებლად სწვავენ წამწამებს

ან რატომ განვვლე ეს ვრცელი წლები,

ან რატომ ვცოცხლობ, რისთვის ვეწამე?

მზე მისთვის ბრწყინავს, რომ დღე - დღეობდეს,

და ძველი წელი ახლით იცვლება...

მოგონებები არ არსებობდეს,

გული სისხლისგან არ დაიცლება.