დავით წერედიანი - ზახილი

შავშამშე, მეფის მასხარა,

ხელგამხმარი და მარღი,

ვამბობ: რაც ქვეყნად ცრემლია,

ობოლ ღიმილად არ ღირს.

რჯული იცვალა ხელმწიფემ,

რაწამს უბრძანა შაჰმა,

წვერ-ულვაშს ინით ვიღებავთ,

თრიაქს ვუბოლებთ მაჰმადს.

სკივრში ჩაკეტა გვირგვინი,

ჩალმით შეიმკო თავი,

იქნებ კიდევაც ნაღვლობდეს,

არ კი ეტყობა, რა ვი...

დღეს უგუნებოდ ბრძანდება,

წარბებშეყრილი დადის:

წვიმს, ნაწვიმარზე ძაღლები

ვეღარ დაკვლევენ ნადირს.

აწვიმს ტახტსა და ტახტრევნებს,

ფარებს, ეტრატებს, ქნარებს,

სამეფო სარჩულ-საპირეს-

ჯვარს და ნახევარმთვარეს.

წავილექსებ და სირცხვილით,

შემეფარკლება ღაწვი,

აწვიმს შაირს და ქარაგმას,

ყველა ხუმრობას აწვიმს...

კვლა მიხმო ჩემმა პატრონმა

სალაღობოდ და საზმოდ,

ვთქვით ცრუ სოფელო, ძოწ-ლალნო,

შავო ინდოთა რაზმო.

კვლა წაუხდინე ხელობა

რქმის და მაჯამად მირქმის.

მითხრა: "ის დროა ხუმარო,

ჩაჩში გიცვლიდე გვირგვინს".

თუ ღმერთმა ჭკუა არ მომცა,

საქმეც არ მომცა დიდი,

ძველ-ძველ ხუმრობებს ვყიდულობ,

ცოტას ვფერავ და ვყიდი.

ვკადრე: "სხვა იყო გვირგვინი,

გარნა იცვალნენ დრონი,

დღეს ეგეც მასხრის ჩარჩია,

რომელს რომელი წონის"!

...გავასწარ, მაგრამ ზახილი,

ოთხი ზახილი მწარე,

მჯიღშემართულმა გაგზავნა

ქვეყნის ოთხივე მხარეს...

შავშამშე, მეფის მასხარა,

ბევრის მომსწრე და მთმენი,

ვთქვათ და ყველაზე სულელი,

ვთქვათ და ყველაზე ბრძენი,

ვამბობ: იმედი კვალია,

ცრემლი-ყორმალი სითხე.

თურმე რამდენი ფარული

სიბრძნე გჭირდება, იდგე!

ცრის... რა უღრანი ღამეა...

ღმერთო, გზას ავცდი მგონი...

ძახილის ძალა მომეცი,

ძალი წყვდიადში დგომის.

ამ ქვადქცეული ღამიდან,

ამ ბნელეთით და მკვდრეთით,

სხვა რა გააღწევს ნამდვილი,

მწარე ძახილის მეტი...