მთარგმნელი: კობა ჭუმბურიძე
გაბმული გოდება ჟღერს ვიოლინოთა, შემოდგომური, გული მეკოდება, მძლევს უნიათობა, მონოტონური. ვფითრდები მაშინ, როს საათი რეკავს, რადგან ეს წუთები მახსენებს წარსულ დროს და ცრემლი მლეკავს. შორეთს წარმიტაცებს, ეს ავი ქარი, ხან აქეთ, ხან იქით ვქანაობ, ვითარცა ფოთოლი მკვდარი. |