იოსებ გრიშაშვილი - შეშლილი ოთახი

ჩემი ოთახი გაიზარდა შესანიშნავად -

და აღარ ჰყოფნის მას ჰაერი ესოდენ მცირე;

ჰყივის: „ჰე ღამევ, მგონი კმარა რაც დამამცირე,

დღეს ჰასაკში ვარ, მოვემზადე დასანიშნავად.“

***

ჩემი ოთახი გაიზარდა შესანიშნავად!

ნესტიან სარკეს დაუბრუნდა ძველი სინაზე:

შიგ მოსჩანს ჰუნე და ჰუნეზე მზის ამორძალი;

დახატულ მწყემსმაც მოიმარჯვა ხელში ორძალი,

რომ მკვდარი მუმლი გააღვიძოს ლამპრის მინაზე.

***

ნესტიან სარკეს დაუბრუნდა ძველი სინაზე!

წიგნის რაფაზე ამბოხი აქვთ დახეულ წიგნებს.

ფანჯარამ ტანზე შეიგლიჯა წყლისფერი ფარდა, -

ფარდის ნატეხი ცად ავიდა, ცად აფარფარდა

და მღერის სიო: "ჩვენ მზეს ვეძებთ. ჩვენ მზე შეგვიგნებს!“

***

წიგნის რაფაზე ამბოხი აქვთ დახეულ წიგნებს!

ჩემი ოთახი რარიგ ჰყივის! რა რიგ გაზრდილა!

ვიშ! აღარ ძალუძს ამ შავეთში მას ყოფნა ასე, -

მალე გვეწვევა მზე ცისკრული, მზე მოკისკასე

და შავ ოთახზე ჯვარს დაიწერს მოთეთრო დილა.

***

ჩემი ოთახი რა რიგ ჰყივის. რარიგ გაზრდილა!