შოთა ნიშნიანიძე - კაცია და გუნება

ფრინველებში შაშვი მიყვარს,

შაშვი მებულბულება.

ბულბულს შაშვი მირჩევნია,

კაცია და გუნება.

ახ, გიტარავ, შენ მომიკვდი,

რაღა მერანუნება...

მაინც ყველას მირჩევნიხარ...

კაცია და გუნება.

კვიცივით ხტის ნორჩი გოგო,

ან რა დაეწუნება,

ზოგს კი ბანოვანი მოსწონს,

კაცია და გუნება.

ვშლი დიდებულ უცხოელებს,

სხვაც ბევრია ცდუნება,

ფშაველა კი ცეცხლს მიკიდებს,

კაცია და გუნება.

ბედნიერ კაცს ეჭვით ვუმზერ,

განა გამემტყუნება?

გულმოკლული უფრო მიყვარს,

კაცია და გუნება.

ჩემო თავო, რაც ხარ ეს ხარ...

ვერ გადახვალ ბუნებას,

ზოგი გმტრობს და ზოგს უყვარხარ,

კაცია და გუნება.