რაჟდენ გვეტაძე - ქეთევან

აღარ მაქვს ღონე ლექსის საწერად -

ბოროტმა მგზავრმა მომიგო შანი

დაშრა უეცრად ოცნების ფშანი

ცივმა აკვანმა გული დასერა.

ედება თვალებს ცრემლი ფაცერად,

რომ ვერ გიშველა ნაკურთხმა შანმა

პატარა ხელებს წაერთვა ჯანი

და გადაბრუნდა მზე ალმაცერად.

როცა ამოდის მთვარე უდაფნო

და სასაფლაოს ჭიშკარს კეტავენ

უფრო მიჭერენ მტანჯველ აღვირებს.

ახ, ეს ქვეყანა იქცა უდაბნოდ

და შენს მაგიერ, შვილო ქეთევან,

ვეთამაშები პატარა ვირებს.