შალვა აფხაიძე - თეთრი საღამო

მე შენ ნაზ სურათს, მოფერებით, წმინდა Maria,

ვატარებ ყველგან ავათმყოფი - ჩუმი დიდებით.

თითქოს ქვითინებს იდუმალი თეთრი არია

სათუთ ჩარჩოში, მე პიერო, რომ ვაკვირდები.

ჩემი ოცნება შენ მორცხვ ცრემლებს დაედევნება

და უცაბედათ წამომცდება „ახ, ჩემო Madame“

მოჩვენებაა ეს სიყვითლე, თუ მკრთალი ვნება?

მე შენი ცქერით დავითვრები როგორც თამადა.

გავიხმობ ცალკე შენ თალხ თვალებს ძვირფას ლორნეტით,

თეთრი დუელი სამუდამო გაიმართება,

არ ვიცი რომელს წაგვიღებენ ცისფერი ეტლით.

- მარად ქალწული, ზეციური ღიმილი კრთება, -

არ მომწყინდება სურნელ კვამლში მე სანთლით დგომა,

ნათელ სიზმრებში უშენობით არ მესვენება.

ნაირ ფერებში ითენთება თვით შემოდგომა -

ო, ლურჯ წარსულის სილამაზის - თეთრი ხსენება.