ოთარ რამიშვილი - თუ ჩემი ლექსი ნაღმად აფეთქდა...

თუ ჩემი ლექსი ნაღმად აფეთქდა,

და გადარუჯა ირგვლივ ყოველი,

ჩემი ლექსები ხალხში ამღერდა,

მე მეტ დიდ სახელს აღარ მოველი.

დამეფინება თმებზე ფიფქები,

ქარი დამამტვრევს,

ფრთებს აღმა ნაფრენს,

გავა დრო, ქვეყნად აღარ ვიქნები

და სიმღერები გაშლიან აფრებს.

იტყვიან, იგი ასე უკრავდა,

იტყვიან, იგი ასე მღეროდა,

არ მოკვდა, ისევ სიმღერებს 

გვიძღვნის,

ის მიწისქვეშა საქართველოდან.