- დანტისტი ვარ, მეკბილე! საკბილეთის დარაჯი! ვინც შენ კბილებს გიფუჭებს, ყველას, ყველას მკაცრად ვსჯი!
ჭიან კბილს და კარიესს, ხან მორყეულ კიჭს ვაძრობ, ხან ღრმულს ვავსებ ცარიელს.
ასუფთავებს ჭიან ხეს, კაკ-კუკ! ჩხაკ-ჩხუკ! - მეც ასე ყველა ჭიას მივაგნებ!
გირჩევ, როგორ მოიქცე, კბილებმა რომ გაგიძლოს და მალე არ მოგიცვდეს.
ტკივილს ვერც კი გაიგებ, კარგად დაიმახსოვრე რასაც დღეს დაგარიგებ:
არ აყოლებ ცხელზე ცივს, ჭამის მერე წყალს ივლებ, ისუფთავებ ძილის წინ.
სხვა ტკბილეულს მუჭებით, ვეტყვი კბილებს, ამ კარგ ბავშვს ნუღარ გაუფუჭდებით! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |