მარიამ წიკლაური - სუფრასთან

სად გინახავთ, ციყვს და კურდღელს

ფინჯნით ესვათ ჩაი ცხელი? 

ან ლამბაქზე, ქაფქაფა რძეს,

აციებდნენ  სულის ბერვით?

თაფლს მიირთმევს თუმცა ხშირად,

არც დათვს არ აქვს დიდი კოვზი,

არც მელა წვავს თევზს ტაფაზე,

ყლაპავს ერთი თათის მოსმით.

ჩვენ გვჭირდება ჭიქაც, ქვაბიც,

თეფში, კოვზი, ტაფა, სინი,

თორემ  აბა, ჩაიდანში

ხომ არ უნდა ჩავყოთ ცხვირი?!

იქნებ ხელი ვტუცოთ ჯამში,

როცა იხარშება ფაფა?

წვნიანში კი  კოვზის ნაცვლად

ჩავდებთ ბურთს ან ჩვენ ჭრელ საბანს.

განა ასე  შეიძლება?!

დაცვა უნდა წესს და კანონს!

სუფრას ჭურჭლით გაშლა უნდა,

ხელს სურს, საპნით დაიბანო!

ქვაბს სურს, კერძი რომ მიირთვა,

ჭიქას - წვენი რომ დალიო.

დედას უნდა, გაიზარდო,

არ დაგჭირდეს  წამალიო.

მადლობაც ვთქვათ! ესეც ასე.

გაებადრა დედას სახე!

დასვრილ თეფშს  რომ ნიჟარაში

დებ, ეს ვიცი, გუშინ ვნახე!