თქვენსკენ მაქვს ხელი გამოწვდილი როგორც მაცხოვარს - მეწვიეთ სტუმრად, ნადიმს ვიხდი გამოსათხოვარს! სუფრაც დამშვენდა შადრევანის ფერად შხეფებით... აბა, ვიმღეროთ! ხვალ ერთმანეთს ვეღარ შევხვდებით!
თქვენ მყავდეთ კარგად შვილებით და ყველა ობლებით! არაფერია დასანანი, თუ წავიქცევი... სულ გეხსომებით... თიხადაც რო გარდავიქცევი... მაშ ვსთქვათ სიმღერა მაღალი ხმით! მაშ ვსთქვათ "ჩაკრულო"! აჟღერდი ჩემთან შენც, ბედკრულო და გულჩაკრულო!
არ გაბზარულა ჩემი გული, ისევ მთელია! თუმცა სიკვდილი ჩემს წინაშე დავლურს ცეკვავდა, და ყიჟინაში სადღაც გლოვის ზარიც რეკავდა, მაგრამ მე მაინც ვთამადობდი შეუპოვარი, ხმას შემიწყობდა ჩემი სატრფო სწორუპოვარი! ახლაც ვიმღეროთ, განთიადზე რაც გვიმღერია... გაფანტე მტერი, ბაიყუში გულის მტერია!
ახალ ცხოვრებას შეამკობენ ოქროს თაღებით! გულში სიამით თაიგულებს ჩაიკონებენ... ვინ გაიწირა და ვინ დარჩა - მოიგონებენ!
მრავალჟამიერ უნათებდეს მზე საქართველოს! გაფანტე დარდი, ბაიყუში გულის მტერია! დაჰკარ დაირას და ვიმღეროთ, რაც გვმღერია! |