აღარც ხარი და აღარც მარხილი; აღარც ხანჯლების და ცელების გამოელვება; აღარც ცხენების გამონთება მოსახვევებში; აღარც სიცოცხლე, აღარც სიკვდილი... მხოლოდ ეს დარჩა - ქარი და ნისლი, მხოლოდ ეს დარჩა - დაღრუბლული დღეების დენა და... კიდევ შამბი - ისე ლაღად, ისე უტიფრად გადაფოფრილი წინაპართა საფლავის ქვებზე, რომ უცნაური გაფიქრებით, ამასაც იტყვი: - ნეტავი წესად შემოიღონ, რომ მკვდარ სოფელსაც, როგორც გარდაცვლილ ადამიანს, ასაფლავებდნენ!.. ძნელზე ძნელია დაუმარხავ მკვდრის გვერდით ჯდომა, ძნელზე ძნელია მოყრანტალე ყორნების მზერა, რომლებიც სიკვდილს ცხრა მთის იქით იგებენ გეშით. |